W bieżącym semestrze nasza szkoła w ramach kampanii społecznych Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę oraz Polskiego Centrum Programu saferinternet.pl realizowała 3 projekty: „W sieci przyjaźni”, „Ciało nie określa”, „Dopamina”. Kampanie te miały na celu zwrócenie uwagi na problemy, z którymi borykają się we współczesnym świecie wszystkie nastolatki oraz wskazanie sposobów, jak sobie z nimi radzić.

„W sieci przyjaźni” to projekt, w którym uczniowie z klasy 4a i 5 skupili się na tym, jak budować zdrowe relacje ze swoimi kolegami i koleżankami, a także jak umiejętnie odczytywać sygnały ostrzegawcze w przypadku toksycznych relacji. Wszyscy wiemy, że przyjaźń daje nam poczucie akceptacji, wsparcia i bezpieczeństwa. W społeczeństwie, gdzie coraz częściej kontakt z drugim człowiekiem ogranicza się do świata wirtualnego, umiejętność nawiązywania i pielęgnowania prawdziwych relacji i przyjaźni staje się więc niezwykle istotna.

W ramach projektu „Ciało nie określa. Moja wartość nie zależy od tego, jak wyglądam.” młodzież z klasy 7a dyskutowała na temat współczesnych trendów związanych ze zbytnią koncentracją na wyglądzie, która często prowadzi do hejtu, kompleksów czy odrzucenia. Wspólnie poszukiwano trwałego fundamentu, na którym można oprzeć swoją pozytywną samoocenę i relacje z innymi.

Każdy z nas korzysta z mediów społecznościowych, ich wpływ na nasze życie jest ogromny. Czy zdajemy sobie jednak sprawę z tego, jaki mają wpływu na nasz mózg? Czy młodzi ludzie mogą wyćwiczyć umiejętności świadomego kontrolowania i ograniczania czasu korzystania z mediów społecznościowych?  Jak uniknąć negatywnych skutków uzależnienia od mediów społecznościowych na zdrowie psychiczne? Na te i inne pytania próbowaliśmy znaleźć odpowiedź podczas realizacji projektu „Dopamina”.

Zachęcamy wszystkich do odwiedzania stron Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę www.fdds.pl oraz Polskiego Centrum Programu saferinternet.pl www.saferinternet.pl.

W poniedziałek 27 maja 2024 r. odbyły się gminne zawody w piłce nożnej chłopców. W turnieju wzięły udział szkoły z naszej gminy: SZS nr 1 w Chełmku, szkoła z Bobrku oraz gospodarz SP nr 2 w Chełmku.
W starszej kategorii zawody wygrali chłopcy z naszych klas siódmych natomiast w kategorii młodszej zwyciężył SZS nr 1 w Chełmku.

Continue reading →

23 i 24 maja pojechaliśmy na wycieczkę klasową do Zakopanego. Towarzyszyły nam wych. Agnieszka Piątek i P. Anna Grochal, nauczycielka geografii. Odwiedziliśmy Centrum Edukacji Przyrodniczej, w której podziwialiśmy największą w Polsce makietę Tatr oraz trójwymiarowe makiety łąki, lasu i jaskini. Na koniec oglądaliśmy filmy przyrodnicze, które pokazują tatrzańską przyrodę z perspektywy ich dzikich mieszkańców. Gdy zatrzymaliśmy się na krótką przerwę w lesie Chałubińskiego spotkała nas niespodzianka. Zobaczyliśmy z bliska łanię jelenia, przyglądającą się nam zza gałęzi drzew. Potem podziwialiśmy Wielką Krokiew-największą skocznię narciarską w Polsce. Pierwszy dzień zakończyliśmy spacerem po Krupówkach. W piątek zdobyliśmy Gubałówkę i Antałówkę. Pierwszy szczyt kolejką, a drugi pieszo. Z obu podziwialiśmy panoramę Tatr i strzegącego Zakopanego śpiącego rycerza, czyli Giewont. Pełni wrażeń późnym wieczorem wróciliśmy do domu.

Klasa 6a

Spotkanie integracyjne, które miało miejsce w naszej szkole spotkało się z serdecznym odbiorem ze strony wychowanków z Fundacji im Brata Alberta. Przybyli goście doskonale bawili się w rytmie muzyki, która towarzyszyła pokazowi mody ekologicznej   w wykonaniu koła teatralnego, przygotowanego przez Panią Mariolę Krzeczkowską. Młodzież prezentowała się na wybiegu w strojach wykonanych z materiałów wtórnych, folii, papieru, bibuły, plastiku oraz tkanin. Ponadto po występach artystycznych wszyscy włączyli się do wspólnej zabawy zacieśniając integrację pomiędzy wychowankami Fundacji, a uczniami szkoły. Pragniemy podziękować rodzicom, którzy zadbali o słodki poczęstunek i na tę imprezę upiekli ciasta.

Cieszymy się, że ta integracja naszej młodzieży oraz osób pokrzywdzonych przez los nauczyła prawidłowego podejścia do problemu niepełnosprawności. Jesteśmy dumni, że nasza placówka szkolna włącza osoby chore do naszego życia i stwarza przestrzeń, w której wychowankowie Fundacji czują się dobrze. Przecież każdy pragnie być akceptowany jako człowiek, który ma te same potrzeby co inni ludzie, a ich realizacja nie jest wywołana współczuciem z powodu jego ograniczeń.